Desc: De prijs van tirannie: met Maria Fromet. Archibald J. Wright, de eigenaar van de Burlingbrook Cottonmills, heeft een onbeheersbaar humeur. Zijn zoon Edward neemt, in weerwil van de wensen van zijn vader, een dag vrij van zijn werk om met zijn vrienden op jacht te gaan. Na de lunch wordt er een "vriendschappelijk" kaartspel begonnen en moet Edward een schuldbekentenis ondertekenen van $ 10.000. Hij bekent zijn schuld aan zijn vader, die zichzelf in woede uitbarst, en besluit zijn zoon naar een fabriek in India te sturen, waar hij met de inboorlingen zal moeten zwoegen voor zijn levensonderhoud. Zes maanden lang werkt Edward vermoeid in het verzengende Indiase klimaat, en de enige balsem voor zijn gewonde geest ligt in de vriendelijke blikken van een jonge hindoeïstische meid. Hun verliefdheid wordt opgemerkt en het bericht bereikt zijn vader over het voorgenomen huwelijk. Hij verbiedt de vakbond op straffe van onterving. Harold, de neef van Wright, heeft zich op sluwe wijze in de goede gratie van zijn oom geïnsinueerd en is Edward in de fabriek opgevolgd. Wright's geest wordt zachter naarmate hij ouder wordt. Hij verlangt naar zijn verbannen zoon en laat zijn agent in India navraag naar hem doen. Hij ontdekt dat Edward en zijn vrouw de eerste vier jaar van hun huwelijk een ideaal leven hadden geleid en gezegend waren met een meisjesbaby. Tegenslagen in de zakenwereld hadden Edward echter gedwongen India te verlaten, en hij werd voor het laatst gezien en gehoord als rondtrekkende fotograaf in Griekenland. In werkelijkheid zijn de problemen van Edward zo zwaar op hem gevallen dat hij uiteindelijk overweldigd wordt en sterft. Zijn laatste bericht aan zijn vrouw, met daarin een briefje aan zijn vader, vertelt haar dat ze naar Burlingbrook moet gaan, en als zijn vader verzacht lijkt, haar identiteit bekend moet maken; anders niet. Ze begint met haar kind, maar de weg is moeilijk, en nadat ze onderdak heeft gevonden in een krot langs de weg, zorgt haar verdriet, samen met de hopeloze vooruitzichten voor de toekomst, ervoor dat ook zij wegkwijnt. Maud, alleen gelaten, wordt gedwongen haar ezel te verkopen om de schulden af ​​te betalen die zij en haar moeder hebben gemaakt. Haar jeugd en hoop helpen haar echter, en ze gaat aan de slag en verdient haar overtocht naar de Verenigde Staten. Aangekomen in Burlingbrook, krijgt ze via een meisje dat ze ontmoet een baan in de katoenfabrieken van Wright. Haar kennis van het Italiaans komt haar goed van pas als de oude Archibald Wright een buitenlandse brief over zijn zoon ontvangt en niemand heeft om hem die voor te lezen. Zijn bezorgdheid voor zijn zoon, haar vader, raakt haar diep, maar ze durft niet te praten vanwege de aanwezigheid van de neef Harold, van wie ze vermoedt dat hij dubbelhartig is. De brief bevat de informatie dat zijn zoon voor het laatst is gezien in Chiesa, Italië. Wright telegrafeert naar de burgemeester van Chiesa, die antwoordt dat zijn zoon daar twee maanden eerder is overleden. De schok van dit nieuws maakt een onmiddellijke operatie aan de ogen van de oude man noodzakelijk, waarover al een tijdje een cataract is gesloten. De operatie is succesvol. Wanneer hij weer kan zien, verlangt hij ernaar het kind te zien dat in zijn verdriet zo aandachtig voor hem was. Als ze zijn kantoor binnen wordt gebracht, schrikt ze verdrietig van een foto van haar vader aan de muur. Ze kan een zachte en zielige streling van het portret niet onderdrukken, en nadat ze door de oude man wordt ondervraagd, verklaart ze haar afkomst. Ze geeft hem ook het briefje dat zijn zoon hem heeft gestuurd, waarin hem zijn wreedheden uit het verleden wordt vergeven en de zorg voor zijn schoondochter en haar kind wordt toevertrouwd. De vader is diep getroffen door de onthulling, maar voelt zich dubbel ellendig bij het nieuws dat ook de moeder dood is. Hij betaalt een vreselijke prijs voor zijn ‘ijzeren staaf’, maar ziet een kans op berouw van een zondaar in de zorg van zijn pas gevonden kleindochter.